İnsanlar ve elflerin melezleşebildiği, ilk insanların Elf Çağının ortalarında Tamriel kıyılarına gelmeye başlamasından beri bilinmektedir. Bununla birlikte, Elfler ve insanların geniş çaplı karışımı yalnızca kıtanın uzak kuzeybatısında meydana gelmiş ve Bretonlar olarak bilinen insan ırkının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Tamriel’in başka yerlerinde insanlar ve Aldmeris’in çocukları arasındaki çatışmaların tarihi göz önüne alındığında, bu karışım Ulu Kaya’da nasıl ve neden meydana geldi?
Bu sorunun cevabı, bir zamanlar Tamriel’in kuzeybatısına hâkim olan Elf Klanı Direnni’nin tuhaf kültüründe yatmaktadır. Temas ettikleri tüm insanları vahşice köleleştiren Cyrodiil’in Ayleidlerinin aksine, Direnni sadece yerel Nede halkını fethetti ve sonra onları bir soylu sınıfı olarak yönetti. Aristokrat Elfler, insan tebaaları üzerinde, istedikleri herhangi bir insanla “Birleşme Hakkı”nı da içeren hak ve ayrıcalıklara sahip bir feodal vasallık sistemi kurdular. Çekici Nedelerle seks yapmak sıradan bir eğlence olarak görülüyordu ve Direnni soyluları çok sayıda güzel insan kadınlarıyla dolu haremlere sahip olmak için yarışıyordu.
Kaçınılmaz olarak bu ilişkilerden doğan Yarı-Elf bebekler, Direnni ebeveynlerinin ailelerine evlatlık verilmemiş, alt sınıf elf olarak kabul edilmiş, ancak Nedeler arasında genellikle ayrıcalıklı konumlara getirilmişlerdir. Zamanla bu durum, “Bretonlar” (Ehlnofex dilinde “beratu” ya da “melez” kelimesi anlamına gelir) adı verilen melez insanlardan oluşan tanınmış bir alt sınıfın ortaya çıkmasına yol açtı. Breton sınıfının sadece insanlarla evlenmesine izin verildiğinden, zamanla Elf kanları daha da seyreldi ve insan görünümü baskın hale geldi.
İlk Çağ’da bir süreliğine büyük bir güce sahip olsalar da, o zamanlar bile Direnni Klanı Elfleri hiçbir zaman sayıca baskın olmadılar ve coğrafi sınırları genişledikçe yönetim ve hükümdarlık giderek Breton sınıfına devredildi. Birinci Çağ 482’de istilacı Alessia İmparatorluğu’nu yendikten sonra Direnni Klanı dağıldı ve fiilen sona erdi. Elfler Ulu Kaya’nın merkezine ve nihayetinde Balfiera Adası’na çekilirken, Bretonlar Direnni tarafından kurulan feodal hiyerarşiyi üstlenerek ve onların yerine kendi soylu ailelerini yerleştirerek kolayca onların yerini aldılar.
Kendilerini miraslarının bir parçası olan Direnni’den ayırmak zorunda kalan Breton soyluları, yeni yükselişlerini Elflerden ve Elf olan her şeyden uzaklaşarak haklı çıkardılar – ironik bir şekilde, Elf kanı en güçlü şekilde eski soylu ailelerde bulunuyordu. Direnniler eski vasalları tarafından giderek daha fazla kötülenmeye başlandı ve elf klanı giderek daha içe kapanık ve izolasyonist hale geldi. Ancak yine de güçlü büyücüler olarak biliniyorlardı ve Birinci Çağ 907’de bir Redguard istilası girişimini püskürtecek kadar güçlüydüler.
Bretonlar kendilerini yeniden tanımlamaya devam ettiler. Direnni yönetimine karşı soylu bir direniş tarihi efsanesi icat ettiler ve Tamriel kıyılarında ticaret yapmaya başlayarak gelişen bir tüccar sınıfı yarattılar. İmparatoriçe Hestra ve lejyonları Birinci Çağ 1029’da Bangkorai Geçidi’ne vardığında Bretonlar, İnsanların Birinci İmparatorluğu’na katılmaya ve Sekiz Kutsalları kucaklamaya hazırdılar. Remanların yönetimindeki High Rock ise muhtemelen İkinci İmparatorluğun en istikrarlı ve müreffeh eyaletiydi.
Bu da bizi başlığımızdaki soruya geri getiriyor: Bretonlar melez mi yoksa safkan insanlar mı? Cevap elbette her ikisi (gerçi bir Breton’a melez derseniz, sizi bir iki santim çelikle beslemekle yükümlüdür). Tutkulu bir ırk olan Bretonlar’da, hem insanların hem de elflerin güçlü yanları olduğu kadar, kusurlarını da bünyesinde barındırır.