Bir zamanlar muazzam bir ormanı yöneten büyük bir Faun Lordu varmış. Faunların en büyüğü ve en güçlüsüymüş ve kimse ona meydan okumaya cesaret edemezmiş. Kendisini dinleyen herkese inanılmaz gücüyle övünürmüş. Tavşanlar ondan korkardı. Tilkiler, o çayırlarından geçerken gölgelerde saklanırdı. Kuşlar bile onun yaklaştığını gördüklerinde ağaçlardan kaçıyorlardı.
Bir gün, Faun Lordu tüm hayvanları uzun ve sisli dağın altındaki uçurum kenarında topladı. Sesi kalabalığın üzerinde gürledi.
“Ben bu ormandaki en güçlü yaratığım,” diye gururla ilan etti Faun Lordu, “Beni yenebilecek kimse yok.”
Tüm hayvanlar başlarıyla onayladı.
“Bu ormanı her zaman ben yöneteceğim,” diye devam etti Faun Lordu.
Başka bir ses araya girdi, “Ben de güçlüyüm!”
Faun Lordu döndüğünde yakınında yüzen küçük bir kelebek gördü. Kelebek kanatlarını durmaksızın çırpıyordu.
Faun Lordu alay etti ve kelebeği el sallayarak uzaklaştırdı.
“Sen bu ormandaki en güçsüz şeysin. Defol git,” dedi.
“Bu doğru değil!” Kelebek ısrar etti, “Seni hemen şimdi yenebilirim!”
Hayvanlardan bazıları güldü. Diğerleri bu cüret karşısında şok oldu. Faun Lordu hırladı. Toynaklarını yere vurdu ve Kelebeğe doğru döndü.
“Hele bir dene bakalım! Seni ezeceğim!” diye bağırdı.
Diğerleri dehşet içinde kelebeğin Faun Lordu’na doğru uçmasını izledi. Faun Lordu onu yakalamaya çalıştı ama kelebek çok hızlıydı. Kanatlarını çırptı ve uçurumun kenarına daha da yaklaştı. Faun Lordu onu kovaladı, elleri onu havadan yakalamak için sağa sola savruldu.
Kelebek her seferinde onun pençelerinden zar zor kurtuldu. Rüzgârda zarifçe dönerek Faun Lordu’nun etrafında döndü. Hayal kırıklığı içinde homurdandı.
“Beni yenmiyorsun,” dedi, “Sadece kızdırıyorsun! Bunu sonsuza kadar sürdüremezsin! Yüzleş benimle, böcek!”
Böylece kelebek uçarak Faun Lordu’nun burnunun üzerine kondu.
Faun Lordu şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Olayların bu şekilde gelişmesi onu o kadar ürkütmüştü ki tepki verecek zamanı bile olmamıştı. Bir nefes aldı ve ardından güçlü bir hapşırık geçirdi – hapşırığın gücü o kadar fazlaydı ki onu uçurumun kenarından aşağı uçurdu!
Faun Lordu uçurumun kenarında gözden kaybolurken kelebek güvenli bir şekilde kanat çırparak uzaklaştı. Hayvanlar neşelendi.
Doğa asla öngörülebilir değildir. En küçük yaratık bile bir devi devirebilir. Küçük kıvılcımlar ormanları kül edebilir. Y’ffre’nin topraklarında hiçbir şey asla hafife alınmamalı ve güçlü olanlar asla kibirli olmamalıdır.