Sonra Vivec Seht’ten ayrılıp kubbe kafalı iblisi bulmak için tekrar uzay olmayan uzaya döndü. Eğreti Hanesi’nden Angut Herif denen beşinci canavarı bulmak için dünyanın merkezine doğru bakındı.
Dreughlar bu dünyayı yönetirken Daedroth Prensi Molag Bal onların efendisiydi. O zamanlarda farklı bir şekildeydi, deniz için yapılmış olup dikenli ve zırhlıydı. Vivec, evliliğinden çok sayıda yumurta bırakırken, dünyaya Molag Bal’ın eski imgesini taşıyan bir yumurta bıraktı: hatıranın ölü kabuğunu. Velothlu bir çocuk onu giyip köyüne caka satmak istemeseydi canavar olmayacaktı.
Angut Herif, sekiz canavar içinde en az karışık olanıydı. Kendisini giyenleri yüce katillerden öte bir şey yapmamıştı. Fiziksel formu vardı. Yalnızca coğrafya onu özel kılar.
Vivec onu çocuğun köyünün yakınında, şimdiki Gnisis, bulduğunda ordular arasında şiddetli bir çarpışma yaşanmaktaydı ve yeryüzü kabarıyordu. Onların savaşı Batı Yarık’ı oluşturdu. Gezginler hala daha oraya gidip sesleri duyarlar: kabuğa saplanan kılıç, tanrının homurtuları ve canavar çocuğun ayrık bacaklarının kopması.
Zaferden sonra Vivec Angut Herif’in kabuğunu alıp annesini şekillendiren deughlara gitti. İsminin telaffuzu zor olan Dreughların Kraliçesi kuluçka dönemindeydi. Muhafızları Vivec’ten hediyeyi alıp onu yeryüzündekilerden koruyacağına yemin ettiler. Bu dreughların yalancı olduğuna dair ilk kanıttır.
On sene içerisinde, Angut Herif yine ortaya çıktı, bu kez Tear yakınında, Sıkıntı Haneleri’ni takip eden avare bir şaman tarafından giyilmişti. Kabuğu korumak yerine onu efsunlu kararlılıkla güçlendirmişlerdi. Şamanın becerilerini topladıktan kısa bir süre sonra erimiş ve kemiklerini beş köşeye doğru uzattı.
Vivec canavarla savaşta tekrar karşılaştığında üç köyün kalıntılarının ayaklarından damladığını gördü. Dev haline bürünüp Angut Herif’i Sembolik Kolaj’ın usulüyle katletti. Deryadaki Altmerlere güveni kalmadığından ötürü Vivec hilkat garibesinin kabuğunu Sayı Odası’nın dindar ve sadık müritlerine emanet etti. Onlara dedi ki:
“Angut Herif’i filozofun kabuğu yapabilirsiniz.”
Müritler, alimlerden birine kabuğu giydirmeye başladılar, yardım edenler iki kişiydi, birisi doğuştan upuzun, diğeri de bir kulaç boyundaydı. On iki ile on üçün arasında artık işe yaramayan sayıların leşlerinden çıkarılan kutsal reçineyi kabuğun etrafına ve içine doğru boca ettiler. Altın iplikler sıkı sıkıya üst deriye geçirildi böylece alim nefes alabilir hale geldi. Tören gravürlerinin sertleştirici reçineyle bezenmesinden sonra, Chimer ağızlarının içinde ölülerin isimlerinin listesi ve denklemleri çözüme kavuşturulurken Vivec’in parlak, korkunç tırnağı tarafından yazılan aydınlatmalar ortaya çıktı. Tırnağın ucundan, tören gravürlerinin oluklarını dolduran sarımsı bir sıvı aktı. İlahiyatçıların asırlar boyu çözmeye çalışacağı alimin kabuğuna damarlı desenler vermek için kanlarını akıttılar.
Kelamların sonu ALMSIVI’dir.