Hortator, Matem Diyarı’nda gezerken, öğrendiği dersleri sindirmekle cebelleşiyordu. Aklı bir türlü özümseyemedi. Sözcükleri her zaman düzgün şekilde hatırlayamıyordu ve bunun bir risk olduğunun da bilincindeydi. Vivec’i aramaya çıktı, efendisi ve üstadı, Veloth’un zafer simgesini, ve onu Sapkın Düşünce Tapınağı’nın her yerinde buldu. Orada mekaniğin makasları Vivec’in saçlarını kırkıyordu. Dilenci bir kral, dokuma tezgahını getirdi ve yetişkinlik ile ölümün haritasını saçlarla dokumaktaydı.
Nerevar kelam etti, “Neden bunu yapıyorsunuz lordum?”
Vivec cevap verdi, “Ateşe yer açmak için.”
Hortator anladı ki Vivec neşesizdi, sebebi eli kulağında gelmekte olan yeni kudret değildi. Altın savaşçı şair, doğmadan önce dreughlardan öğrendiği Su Yüzü’nü de alıştırma yapıyordu.
Nerevar dedi, “Bu seni ateşten korumak için mi?”
Vivec cevapladı, “Hakikat ile görmek için. O ve Sapkın Düşünce evimdeki Padhome sunağı sayesinde kendi sırlarımın ötesini görebileyim diye. Su Yüzü yalan söyleyemez. Kaynağı okyanustur, ve düşünmek için çok meşguldür, az yalan söyler. Hareket eden su, dalgalanmasıyla hakikati andırır.”
Nerevar dedi, “Düşüncelerimde tutarsız olmaktan korkarım.”
Vivec cevapladı, “Öyleyse hidayete şiddetle ulaş.”
Hortator zihnini susturmak için Dövüş Raflarından bir balta seçti. Ona bir isim verdi ve ilk aya çıktı.
Orada Nerevar, onu unvanından bilen ve varlığından gücenen Kraterler Meclisi tarafından karşılandı, çünkü o dünyanın müstakbel hükümran kralıydı ve burası ayın diyarıydı. Bir tuzak kurma edasıyla etrafında döndüler.
“Ay ne taç, ne kraliyet asası tanır.” dediler, “ne de aşağıdaki krallığın temsilcilerini; ister aslan, ister sürüngen isterse matematikçi olsun. Bizler göç eden ve kadimleşen ülkelerin mezarıyız. Bize ne Kraliçe ne taht lazımdır. Senin görünüşün şüphesiz güneş gibi, yani çalıntı fikirlerin kütüphanesine benziyor. Biz ne göz yaşı ne çileyiz. Bizim devrimimiz yazıldığı gibi başarılı oldu. Sen Hortator’sun ve burada hoş karşılanmıyorsun.”
Ve Nerevar nefesi tükenene kadar ruhların mezarında oyuldu ve meclisleri yeni yasa yapamaz hale geldi.
Dedi ki, “Ben bedbaht olacak bir köle değilim.”
Meclisin üyelerinden sadece bir kaçı Hortator’un saldırısından sağ kurtuldu.
Hayatta kalan Krater dedi, “El koymak yeni bir şey değil. Her şey kendi başına gerçekleşir. Bu motif kahraman efsaneleriyle ilişkisiz değildir. Sen yaratıcı dürtüyle hareket etmedin, kaderin ağırlığının altında ezildin. Biz mezarız lakin tabut değiliz. Farkı bil. Sen sadece daha derine kazdın ve içine koyacak ruh temin etmedin. İddialarının merkezinde zayıf olaylar geniş yer tutuyor. Dünya tarafından yargılanmak için tahta oturup sebepleri merak edeceksin. Bize hasar verdikçe, ölülerimizin yokluğundan başka bir şey bulamayacaksın.”
Kelâmın sonu ALMSIVI’dır.