| Kitap Künyesi |
|---|
| Oyunlar: Morrowind, Oblivion, Skyrim, ESO |
| Çevirmen: Alper Kurt |
| Orijinal İsim: 2920, Evening Star |
1 Aralık, 2920
Balmora, Morrowind
Soğuk bir kış sabahının güneşi, penceredeki donmuş örümcek ağından süzülerek içeri giriyordu. Almalexia gözlerini açtı. Yaşlı bir şifacı alnına ıslak bir bez parçası koymuş, rahatlatıcı bir gülümsemeyle ona bakıyordu. Yanındaki sandalyede uyuyakalmış olan kişi Vivec’ti. Şifacı hemen yandaki dolaba koştu ve bir sürahi su ile döndü.
” Nasıl hissediyorsunuz Tanrıçam?” diye sordu şifacı.
” Çok uzun bir süre uyumuşum gibi.” dedi Almalexia.
” Öyle zaten. Tam on beş gün.” Şifacı Vivec’in koluna dokundu. ” Efendim, uyanın. Kendine geldi.”
Vivec Almalexia’yi canlı ve uyanık görünce aniden ayağa kalktı. Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. Kadının alnını öptü ve elini tuttu. En sonunda teni eskisi gibi sıcaktı.
Almalexia’nin huzur dolu yüzü bir anda değişti: ” Sotha Sil… ”
” Yaşıyor ve durumu iyi.” diye cevapladı Vivec. ” Bir yerlerde yine şu makineleri üzerine çalışıyor. Aslında o da burada kalacaktı fakat büyülerini geliştirmeye odaklanarak sana daha çok yardım edebileceğini düşündü.”
Kale görevlisi koridorda belirdi. ” Rahatsız ettiğim için özür dilerim efendim fakat en hızlı ulağınız dün gece İmparatorluk Sarayı’ndan ayrıldı.”
” Ulak mı?” diye sordu Almalexia. ” Vivec, ne oldu?”
” Ayın altısında İmparatorla görüşüp ateşkes imzalayacaktım. Bunun ertelenmesi için bir ulak göndermem gerekti.”
” Bana burada bir faydan dokunmaz.” dedi Almalexia. Büyük bir güç harcayarak doğruldu. ” Fakat o ateşkesi imzalamazsan, Rüzgartepe’yi tekrar savaşın içine çekeceksin. Belki de bir sekiz yıl daha. Bugün yanına birkaç koruma alıp yola çıkarsan bir, bilemedin iki gün gecikmeyle oraya ulaşabilirsin.”
” Bana ihtiyacın olmadığına emin misin?” diye sordu Vivec.
” Rüzgartepe’nin sana daha çok ihtiyacı var.”