Falmer veya Buz Elfleri olarak da bilinen Kar Elfi (Snow Elf), alışılmadık büyü yetenekleri olan görkemli Mer (elf) ırkıdır. Soğuk ve uzak bölgelere yönelmişlerdir ve geç Merethic Çağ ile İlk Çağ’da, Kuzeyliler tarafından kovulmadan önce Skyrim’in bir kısmında yaşıyorlardı. Bu olaydan önce, Yaztutan Adası’nda yaşayan Altmerlara bile rakip bir medeniyettiler. Beyaz saçlı, soluk tenli Altmerlara karşı çok daha uzun ömürlüydüler ve soğuğa karşı müthiş bir dayanıklıkları vardır. Efsaneler der ki savaşlarda, mızrakçılık ve okçuluk onların lehineydi.
Kıdemli Elf (High Elf) ve Orman Elflere (Wood Elf) “Altmer” ve “Bosmer” dendiği gibi, Falmer’ın karşılığı Kar Elfleridir (Snow Elf). Çoğu insan, hatta kendileri bile Kar Elfleri denmesini tercih eder. Ancak, bir zaman sonra iki kelime farklı anlamlar kazandı. Eski Kar Elfleri’nin çoğu, sığınma antlaşması yaptıkları Dwemer’lar tarafından ihanete uğramıştı. Dwemerlar onları kör esirler haline getirecek zehirli mantarlar yemeye zorladılar. Bu çirkin esirlerin soyundan gelen Kar Elfleri’ne “İhanet Edilmişler (the Betrayed)” dendi. Falmer ismi ise Tamriel insanları tarafından “Kar Elfleri’nin barbar kalıntıları” olarak anlamlandırıldı.
Sayısı belli olmayan birkaç Kar Elfi’nin Dwemerlar ile olan antlaşmayı reddettiği bilinir. Hatta şimdiki zamana kadar kanları bozulmadan hayatta kaldıkları söylenir. Kar Elflerinden bugün yaşayan son kişi olan Şövalye-Paladin Gelebor, binlerce yıl boyunca “Falmer” isminin verdiği olumsuz çağrışımlardan sonra “Falmer” ve “Kar Elfi” arasındaki ayrımı benimsedi.
Tarih
Diğer Merlerin nerede yaşadığı belirsizdir (yeraltı dışında); eski Nordik bakış açısına göre elf, ayrım olmadan, elfti. Ancak elfler, Skyrim’in tamamen veya kısmen Kar Elflerine ait olduğunu varsayarlar.
Merethic Çağda, Kar Elf’lerin imparatorluğu geniş, varlıklı ve refahtı. O zamanların beklentilerinden çok daha güçlülerdi. Ancak birden kendilerini Atmora’dan gelen ilkel-Kuzeyliler ile çatışmada buldular. Nedik insanlar Tamriel’in diğer bölgelerinde elfler tarafından esir edilmişti; ancak Skyrim ile girilen büyük bir çatışma ile bu sorun çözülebilirdi. Çatışmanın ne zaman başladığı bilinmiyor; Tamriel’e ilk insan yerleşimleri ME800-1000’e (Merathic Era) dayanıyor.
Dönüş
Gözyaşı Gecesi (Night of Tears) olayında Kuzeylilerin neden katledildiği şüphelidir; bunun nedenleri korkunun verdiği güdü, dini ve askeri provokasyonlar, toprak anlaşmazlıkları ve insanların eski bir güce sahip olma (The Eye of Magnus) arzusu olabilir.
Her neyse, bir gece elfler, insanlar tarafından inşa edilen Saarthal’a saldırdılar ve orayı yerle bir ettiler. Bilinen tek kurtulanlar Atmoran-doğumlu şehir lideri Ysgramor ve iki oğlu Yngol ve Ylgar’dı. Sadece intikam ile döneceklerine yeminler ederek Atmora’ya kaçtılar.
Ysgramor’un beş yüz kişilik sahabesi onun arkasından geldi ve önlerine çıkan her elfi yok ettiler. Kuzeyliler binlerce Kar Elfi’nin öldürüldüğünü belirtti. Onların soyundan gelen her elfi yok etmeleri Skyrim’in en ünlü şarkılarına yazıldı: “Falmer Prenslerini Katletmek (The Slaying of the Falmer Princes)”.
Elflerin direnci kırıldıktan sonra, Nordik ordular düşmanlarını Solstheim’den sürdüler. Elfler son duruşlarını Moesring Savaşı’nda yaptılar: şiddetli geçen savaştan sonra liderleri, Kar Prensi (Snow Prince) öldürüldü ve elfler bozguna uğradı. Kar Elflerin devri bitmişti.
Sürekli bölge kaybetmelerine rağmen, Kar Elfleri Skyrim’e sıkıca tutunuyorlardı, İlk Çağın başına kadar direndiler. Aynı zamanda, Kral Harald (1E 143-221) zamanına kadar gizli kalan Auri-El Tapınağı, bugünün standartlarına göre büyük bir büyü saçıyordu ve mimarisi inanılmazdı, Kar Elfleri tarafından İlk çağın başlarına kadar yapılmamıştı da. Elflerin Skyrim sınırlarından sürüldüğü varsayılsa da, tapınak bulunduktan sonra Kar Elfleri’nin Nordik Krallıkta hâlâ gizlendiğine inanılmıştır.
Kar Elflerinin Kayboluşu
Kuzeyliler tamamen Skyrim’i aldığı ve Kar Prensi öldürüldüğü için Kar Elfleri, kendilerinden başka Skyrim’de yaşadığı bilinen tek Mer olan Dwemerlar’a sığınarak, uzun süre devam edecek, sıkıntılı bir ittifak kurmuşlardı. Sonuçta Dwemerları şan ve şeref ile öven birçok efsane vardı. Dwemerlar onlara bir yuva sunmayı kabul ettiler, ancak onları zorla koğuşlara soktular ve onları kör edecek zehirli mantarlar yemek zorunda bıraktılar. Zamanla onların köleleri haline geldiler. Dwemer kalıntılarında bulunan antik işkence odalarının kendi elf kardeşleri doğrultusunda kullandıklarından şüphelenilir.
Bazı Kar Elfleri türbelere saklanarak veya başka ailelerin arasına karışarak Dwemerlar’ın kölesi olmaktan kurtuldular. Anlaşma olmadan önce inşa edilmiş yüzlerce Auri-El türbesi vardı, türbelerde olan elflere haber geldiğinde artık çok geçti. Kalan son Kar Elfleri kardeşlerinin yüzlerine sadece acımayla bakabiliyorlardı. Ancak bozulmamış kuzenleri diğer ırklar tarafından saldırıya uğradığında, acıma duygusunu Falmerlar paylaşmadı.
Çağlar geçtikçe, Kar Elfleri efsaneye dönüştü. Kar Elflerinin var olduğuyla ilgili ilk gerçek kanıt Solstheim’in adası Jolgeirr Barrow’da bulunan Kar Prensinin kalıntılarıydı (3E 427). Ayrıca başka elflerden melez çocukları olduğundan ve yeni bir mer ırkı yaratıldığından şüphelenilir. Bilimcilerin onların sadece Kar goblinleri olduğunu söylese de, Skaal (Solstheim’in kuzeydoğusunda Kuzeylilerin yaşadığı bir ada) Sostheim’in Rieklingleri’nin (Kuzey Solstheim’de yaşayan küçük, mavi yaratıklar) Kar Elfleri’nin torunları olduğuna inanır.
Glacier Crawl’ın buzlu mağaralarında bulunan, Buz Savaşçıları olarak bilinen ırkın Kar Elflerinin kalıntıları olduğu düşünülebilir. Mavi derileri bu açıklamaya uygun. Ayrıca Ilgım Ana’ların Kar Elflerinin son kalıntıları olduğu söylenir.