| Kitap Künyesi |
|---|
| Oyunlar: Oblivion, Skyrim |
| Çevirmen: Deniz Görmez / Furkan Alkan / Kadir Tepe / mertusta |
| Orijinal İsim: Commentaries on the Mysterium Xarxes |
Birinci Kitap
Katıl ve ferah tut içini: Mankar Camoran da bir zamanlar senin gibiydi, gaflet içinde, akılsız, korkak. Biz ölümlüler aynı şekilde geçeriz doğumun hayal meyal tünelinden, yoktur annelerimizle yaşamaktan başka korumamız, bundandır alışkanlıklarımız ve bundandır uzlaşmalarımız, ta ki sonunda, ondan bize kalan muhtaç olma duygusu ya da korku olmadan yeni gözlerle terk edinceye kadar yuvalarımızı. Tam bu anda işte yok ederiz onu sonsuza dek ve gireriz Lord Dagon’un alemine.
Unutma kul, bu kitap seni o mülke sokan kapı olacak, sen de yok edenlerden biri olsan da, oku şimdi çünkü bu kitap senin için bir kapıdır Lord Dagon’un alemine. Lord Dagon ancak zeki olanların dinlenmesine izin verir, hepsinden çok Aurbis ısrar eder aptallığında koşarak. Yürü önce. Kulak ver. Hissettiğin sabırsızlık, kafasını vurman gereken ilk kölendir.
Lütfet ey okuyucu, Lord Dagon tarafından emredildiği gibi gel: yavaşça yaklaş ve dört anahtar getir. O zaman bil ki sen de artık tıpkı efsanevi şafakta olduğu gibi bahçeleri bilinen ve bilinmeyen çiçeklerle taşan o soylu ailedensin, yok edenlerin yeni bir neslindensin. Bunun için dönmelisin başlangıçtaki o ilk çığlığına, ancak, farklı bir şekilde çıkmalısın dışarı. İşte o zaman tekrar doğuşun gerçekleşecek, Anne’si kirletilmiş hava olan, Üstad’ın bir akrabası olarak.
Evlerin ve kışlaların odaları bellemiştir bizleri ve titremeksizin etmedi hiçbiri misafir bizi. Belki de savaşlardan ya da yorucu çalışmalardan ya da gölgeden geçerek ya da belirli yılanların dizilişlerine bakarak geldin bize. Kendi niteliğinde önemli olsa da her biri, şudur her zaman ödül: hoş geldin, yeni gelen, burada olman gösteriyor ki krallara yaraşır bir adamsın. Yokla şimdi ceplerini ve gör! İşte ilk anahtar, parıldayan yeni bir şafağın ışığıyla.
Zahirdir ki gündüzü örter gece, bil ki sen de, çökecek bu kehanet de, işte aynen öyle, bütün inançların test edildiği o fırtınalı akşam denizinin üzerine. Unutma, ferah tut içini. Sadece bir anlığına kork. Sarsılmış inanç belli bir amaca hizmet eden su gibidir: Seher’in bahçesinde bütün gerçeklikleri soluyacağız.
Ey okuyucu, Lord Dagon’un yazdığı gibi gel: yavaşça yaklaş ve dört anahtar getir. Tarikatımız, onun aziz usturasının ilkelerinin üzerine kuruludur: Yeni gelen, Şövalye, Vaiz ve Üstad. Ölçüsüz davranıp günahkar olanlar onun ışığında yansınlar. Sonra Bilgimiz dosdoğru gitsin. Ancak, hatırla ki, görüşün henüz dardır ve davet edilmişken, elinde adres yoktur.
Ve Mysterium Xarxes’, Aldmeretada derlemesi, bütün gizemlerin karısının atası idi benim çağırmalarımı yaptığım kitap. Lord Dagon bizzat yazmıştı onu, pas ve yaralar çöllerinde. Her kelime ustura yemiştir ve gizdir her biri ve lekelenmiş, kızıl içki gibi. Ondan bahsetmem, başlı başına yeni rütbenin ahdidir, evladım. Adın artık onun ağırlığına karıştı.
Akladın kendini dünyaya dair bütün aldatmacalardan; saraylardan, kulübelerden ya da mağaralardan. Nu-mantia! Özgürlük! Cennet vaadindeki sevinç!
Lütfün, ebediyen etrafını sarıp yenilesin seni, işler ve oluşlar, bir saat öncesine kadar cübbeler gibi, Lord Dagon’un altın ayaklarında dans etmek için giyilen kutsal elbiseler gibi çiçeklenip de şimdi yok olan düzenler. Onun ilk elinde, bir fırtına, ikinci elinde, belalı yağmurun hücumu, üçüncüsünde Anu’nun bütün alevleri ve dördüncüsünde Padhome’un gözleri. Kalbindeki sevinci hisset ilk anahtara sahip olduğun için çünkü o sahte cennetlerin yalanlarını bozacak.
Varlığımla gürleyerek dolaştım ta ki sesim gerçeklerle kısılana kadar. Lord Dagon’un gizemlerini okudum ve yine hislerim onun akışıyla çıldırdı. Kelimelerim kavrayamadı ta ki ben gizlenene kadar. Bunlar rahipleri uzun zaman önce Seher’in yegane varlığını taklit eden Tamriel’in geneli için uygun kelimeler değildiler. Hatalarımdan öğren; bil ki alçak gönüllülük Mankar Camoran’ın asıl bilgeliğiydi.
Alacakaranlığa adayınca kendimi, aldı lütuf kuşağı beni de içine. Sesim geri geldiğinde, başka bir dili konuşuyordu. Üç gece sonra ateşi söyleyebiliyordum.
Kızıl içki ruhumu doldurdu, ustura yemiş, bahçedeki yola baktım ve bildim ki limanında bekleyenleri haberdar etmek için ilk önce kendimi arayışlar denizinde boğmam gerek. Bil ki ben donanmamı buldum ve sen umudum amiral gemisisin. Hoş geldin ey yeni gelen, Mankar Camoran bir zamanlar sen idi, gaflet içinde, akılsız, korkak; fakat Artık Değil. Şimdi otur ve bu evrenin bütün dünyalarıyla ziyafete katılmayı bekle. Nu-mantia! Özgürlük!
Not: İlk baştaki Daedrik kelime DAGON anlamına gelir. Mehrunes Dagon kastedilmiştir.
İkinci Kitap
Tuttuğun bu kitabı kim bulursa, ona kardeşim diyeceğim.
İsmi Arkayn diye geçer Xarses Mysterium’da, Malbioge’un kölelerinin zindancı kralı, Maztiak’ın adı. Numantia tarafından aşağı atıldığı yerde cevaplar kurtuluşlardır. Maztiak’ın cesedi kendi uşaklarınca sokaklarda sürüklendi, eti oradaki kayaların üzerinde deşildi ve artık onu sevmeyen melekler onun ballı iltihaplarını içerek “Herkes özgür iradeyi bilsin ve iradesince istediğini yapsın!” diye bağırdılar!”
Neşeyle yavaşça gel ve dört anahtar getir. Gelişin Lord Dagon tarafından, O’nun usturalar kitabında önceden haber verildi, ey kardeşim. Geleceksin, saplantılar uzaklaştıkça bir bir senden. Henüz sana dönmemiş gözlerde yüceldin sen, sen ki, çok gezmeye, gösterişli pelerinleri paralamaya aşıksın. Sen kardeşim, Cennet’te yanımda oturacaksın ve bütün bilinmezliklerden arınacaksın.
İşte doğrusu sana O’nun kitabını ve çirkin, defalarca üzerinden geçilmiş kırmızı yazılarını göstereceğim ki halihazırda bildiğini işaretlerle gösterebilesin; yıkımın küresi köle olmayanların sütüdür sadece. Tökezlemelerin benim suçum değil çünkü onlar beklenir ve Oils tarafından lütfedilirler. Çöküşlerin olmadan yaklaşan Sonsuzluklar Dünyası’nda beni geçebilecek olsan bile onlar için can atmıyorum. Lord Dagon senin için bela değil mühim şeyler arzuluyor. Ve O senin istemen gerekeni istiyor ve bu yüzden Tanrı’nın sayfalarından şunu öğren: Arzu Ayini:
Yere ve toprağa fısılda, işimize karışanlar kandan başka bir şey kabul etmez, KANDIR çünkü KAN ve kemiğin kırılışından başka, KEMİKTİR çünkü KEMİK işte böyle kapıları kırıp cevapları bulmak ve TEK olanın önünde çökmek için çünkü o TEKTİR, kardeş ve kral olarak seni Ejder diye çağırıyorum.
Ey kul, hatırla Dreugh’un gizlediklerini: 7 ve 7, Oil’in çekimi, 1 ve 1, Dibellites tarafından çizilen çemberler: ortak merkezli üç tane ve onların aşağılık kanları istediği yere düşsün, siyah kuşların izlediği bir doğum: Eylül’ün 1’i. Duyuşun bulanıklaştığında aşağıdakileri hatırla:
Şimdi ey okuyucu, kim ki kayıtsız kalır, aklı başından gider.
İşte ruhları köle olanlar, farkında olmadan Çark’i döndürenler, kaydedilir.
Lütfet ey okuyucu ve Aurbis’in çocuklarına bak, onlar da onun gibi köledirler.”
Not: İlk baştaki Daedrik kelime ALTADOON anlamına gelmektedir. Vivec’in 36 Öğüdü isimli kitap kastedilmiştir.
Üçüncü Kitap
İşte tepesinde herkesin arzu ettiğince olabildiği Kule, Cennet’in bütün katmanlarına değer, ey yeni gelenler, kardeşlerim. Dahası: o kişi bir zamanlar olduğu gibi olur ve yine de o yolda ardından yürüyenler için değişmiştir. Bu Nu-mantia’nın üçüncü anahtarı ve ölümlülerin nasıl yaratıcı ve yaratıcıların nasıl tekrar ölümlü olduklarının sırrıdır. Çark’ın İskeleti onların bedenlerine gereksinim duyar ve bu insanoğlunun mirasıdır.
Muhakkak ki onlardan her kim yeminini bozarsa sonu olmayan tanrıların hızlı koşan köpekleri onların peşindedir. Ejder’in Kanı altı bin yıl boyunca uhrevi labirentin, ki bu Arena’dır, yükselişini sakladı fakat yine de onların inkar ettiği Yeminbağı’dır. Kitap’la birlikte bu anahtarı da al ve kabuk kuşananları çevreleyen kabuğu delip geç! Altın post! SCARAB AE AURBEX!
Puşttur yeminini bozanlar! Şöyle der altın post hakkında Mysterium Xarses “Yoldan çıkmışlara, umudunu yitirmişlere kanmayın çünkü onların inançlarını yitirmelerine Aedra sebep oldu.” Sözleri vasıtasıyla Lord Dagon, bu inançsızları yok etmemizi öğütler. “Yok et onları ya da son damlasına kadar aksın kanın o inançsızlarla ve onları yürümeye sevk eden Büyüklük’ün iradesinden kazan biraz. Tükür üzerlerine ya da onların yanında onları geciktiren alevle yan. Onları Mnemoli olarak belle.”
Akıllan ey okuyucu! Her yeni uzvun bedeli az bilinence ödenir. Gör, kardeşim ve Hydra’ya verme daha fazla.
Ruhunda gölgeden bir koro hissedeceksin yakında, ey okuyucu! Şu anda içinde olduğun odanın gözleri ve sesleri olacak. Sayesinde bunları okuduğun mumun ya da büyünün ışığı bahsettiğim hainlere yol olacak. Küçük gör onları ve korkma. Onlara adlar tak, onların doğalarına seslen. Ben, yıldızların Mankar’ı, yanındayım ve ben seni Kule’ye ihanet edenlerin yeni devrimle yüzleri aydınlanana dek oradan oraya uçuşan camdan bulutlarda asılacağı cennetime götürmek için geldim.
Ayıl ve tutun buna çünkü bu senin Mnemoli’ye karşı savunmandır. Onlar maviye döner seslerin içinden ve ancak yer fışkıran yeni kabukla sarsıldığında parlarlar. Onlara de ki “Haydi! GHARTOK AL MNEM! Tanrı geldi! NUMI MORA! NUM DALAE MNEM!”
Teslim eder gücünü o sana, o yoldan bir kez yürüdün mü, girdin mi Gizem’e. Efsane ilk arzulananlardan başka bir şey değildir artık. Tarif edilemeyen gerçek. Dördüncü anahtarı ararken bunu düşün iyice.
Onu unutma “İlk Kule Emreder; yaratığın bağını en çok hasar verebileceği yerde çöz. Mundus’un Tanrısı olarak, onun soyu da kendi ilahi kıvılcımlarından ortaya çıkarak kendisine benzeyecek. Bizler Sekiz kere sekiz Piskoposlarız. Padomay’ın evi bizleri tek çıkış olarak görsün.”
Resmedilir CHIM diye. Yeri şekillendirebileceğini bilenler. Bir zamanlar ormanla kaplı Kızıl Kral’ın evine şahitlik edin.
Yine her kim ki Cennete girer, annesinin karnına girer. AE ALMA RUMA! Aurbis her şekilde biter.
O ki elbette biter, biter her şey, biz Seher’imiz boyunca aranırken. Titre şimdi ve yol kenarlarındaki yetimlerle birlik ol, onlar ki besler beni. Takip et ve ben de içten içe hayran olayım sana. İlk kızım, Dagonite yolundan kaçtı. Onun adı Ruma idi ve ben onu katıksız yedim ve öğrenen bir tane daha yarattım, onu sevdim ve siyah kuşlar her zaman ikizinin suretinde uçuştular.
Lakin senin örtün yıldızların ışığıdır, kardeşim. Görmek için sarın ona ve ışığını cennete topla.
Not: İlk baştaki Daedrik kelime CHIM anlamına gelmektedir.
Dördüncü Kitap
Unutmayın, dördüncü anahtarı taşıyan bilsin ki: Mundex Terrene bir zamanlar her biri kendi topraklarına hükmeden tiran yarı insan krallar tarafından yönetilirdi ve onların köle okyanusları arasında sınır savaşları olurdu. Eskinin zaman totemlerine yakın ama daha kötüydüler ve alay ile kafir güçlerle doluydular. Yaşayan hiç kimse, bu yarı insanların zulmüne uğramadan hayat sürmedi.
Nihayet ruhumu Magna Ge’ye veriyorum, der Cennet’te keyif sürenler çünkü onlar Lyg’in bağırsaklarında, Lorkhan’ın hükmü altında Mehrunes Hançerini gizlice yapmışlardır. Farklı sulardan geliyor olsalar da, her bir Ge fanatiği tek bir amacı paylaşıyor: ekinlere kendi benzerliğini yayan bir iyilik prensi oluşturmak ve onu Oblivion’un en değerli ve ender varlığıyla, umutla donatmak.
Durmadan ölümsüzce Cennet’ten sesleniyorum: Hırsız-avlayan Mehrunes, Tanrıvücutlu Mehrunes, Kızıl Kolları Göğe Çıkan Mehrunes! Nu-Mantia! Özgürlük!
Asla bu günlerin tekrar döneceğini inkar etmeyin, çıraklarım! Çünkü Mehrunes, Lyg’i alaşağı edip yüzünü parçaladığı, bin dokuz yüz doksan dokuz okyanusları özgür ilan ettiği gibi, Cyrodiilliler’in yılan tacını da kırıp birlik kuracaktır!
Kuşkusuz, onlar için değiştiği gibi, bugünlerde de her şey değişecektir çünkü büyülü söz Nu-Mantia ile büyük bir isyan başlamış ve Chim-El Gharyjg’ın kulelerini alaşağı edilmiş, göğün tapınak şövalyeleri katledilmiş ve kan yukarıdaki zindanlardan, manyak yüzlü kölelerin muhafızlarına zincir ve diş götürdüğü, tüm umudun alevle süpürüldüğü en aşağıdaki çukurlara kadar düşmüştür.
Işığıyla şafağımız dinliyor, Lordum! Tüm Aurbis özgür olduğunu bilsin! Mehrunes geldi! Özgür irade harici hiçbir hüküm yok!
Rezil edildi Kuri ve Djaf, kızıl lejyonlarınız Lyg’den, soğukların hinterlandına gittikçe güneşler parçalanmıştı, her Ge fanatiği için bir lejyon vardı. Horma-Gile soğuk tuzlarla ezildi ve sonsuza dek adına Hor dendi ve Kapıların zamanında da tekrar öyle olacak.
Altında çamurların, o eski Zincirler Şehri Malbioge düşürüldü ve yeni doğma sıcaklıkta söndürülüp özgür bırakıldı. Galg ile Mor-Galg bir günün gecesinde çökertildi ve Kapıların zamanında da aynısı olacak.
Rezil yarı insan kralı Vermae Ni-Mohk için çukur ve yedi lanet haline gelen Nirn için kederden başka bir şey söylenemiyor. Fakat bunun için ki seferler lordumun yarattığı gibi olur, Ge’nin arkasında durun ve kendi vicdanınızdan başka hiçbir zincir olmaksızın istediğinizi yapın! Bilin ki cehenneminiz parçalandı, ey Aurbis’in insanları ve özgürlük olan Nu-Mantia’ya şükredin!
Not: İlk baştaki Daedrik kelime GHARTOK anlamına gelmektedir.