Şimdi Nerevar ve Vivec az bir müddet sonra payitahtın sınırları içine gireceğinden Sıkıntı Hanelerinin Dört Köşesi onları dara sokmak için uygun zaman olmadığını biliyordu. Karavan çalgıcıları şehre girişin şerefine enfes bir müzik yaptılar ve Matemhisar’ın on bir kapısı kollarını açarak onları kucakladı.
Ayem’in yanında kocasıyla çıkageldi, titreyen görüntü Ayem’in değişken dişisel ihtiyaçlarını giderdi. Onun etrafında şimdilerde hafızalardan silinmiş bir lonca olan ve halkının heveslerini taşıyan bağırışlar hâlâ daha yürekten iyi niyetli olan Velothi halkı için vardı. Bağırışlar Ayem’in ve ülkenin danışmanlarıydı, yine de bazen kendi aralarında arbede yaparlar ve Seht’in onları azarlayıp yola getirmesine ihtiyaç duyarlardı. Ayem, şimdiden Nerevar Hanesi’nin bayraklarıyla süslenen Nerevar’a yaklaştı. Nerevar, Ayem’i çıban tacirinin karısının imgesi ve onun içindeki Vivec’in yumurtasıyla karşıladı.
Ayem Nerevar’a dedi ki:
“Azura’nın gölgesi olan Seht bildirdi ki cenk kapımızda ve Hortator yanında kurtuluşumuzun habercisiyle çıkagelecek.”
Nerevar yanıtladı:
“Düşmanlarımız Dwemerlerin kurnazlığı hakkında seni uyarmak için yolumdan saptım, yolculuk esnasında sayısız şey öğrendim ve fikrimi değiştirdim. Benimle gördüğün çıban tacirinin karısı bir işaret ve silah ayrıca kehanet taşıyor. Bana dedi ki, bir müddet onun gibi olmalıymışız ve sıradan bir vatandaş gibi mazideki hasımlarımızdan saklanmalıyız ve onların silahını onlara karşı utanç duymadan kullanmalıymışız.”
Bu esnada Vivec yüksek sesle kelâm etti:
“Trinimac gibi gözüken Boethiah, Veloth’un kusurlarını örtmüştü, tarih kendini tekerrür etmeli. Zafere giden yol budur.”
Gri buharların içinden Seht çıkageldi ve köleleri kandan sandalyesini meydana getirdi. Ayem’in yanına oturdu ve ustalığın tekrar doğuşuna baktı. Vivec onlara, üçlüsüne dedi:
“Benim ayinlerim ve meşakkatlerim ve tüm kafiyelerim,
Başka bir dürtü taşımaz aslımı açığa çıkarmaktan.”
Ayem dedi:
“AYEM AE SEHTI AE VEHK. İrademizi teslim ettik ve bir olduk, Kara El’in elması açığa çıktı.”
Seht dedi:
“Nereye adım atarsa atsın orada görünmez bir ilahi ibret olacaktır.”
Sözünü beklenmedik biçimde sükuta bürünen Bağırışlara niyetle yapmıştı. Akabinde Vivec uzuvlarıyla yumurtanın içinden çıktı, annesinin imgesiyle birleşti, solungaçlıydı ve yıldızın yaraladığı Şark’ın sanatıyla yoğrulmuştu, suyun altında ve ateşte; metalde ve külde; altı kez daha alimdi, dişinin ve erkeğin birleşimiydi, büyülü erdişiydi, cinselliğin ve ölümün karşılığıydı ve ortadaki dünyada eşi benzeri yoktu. O dedi ki:
“Ve şimdi Hortator’a cenge ve ötesine rehber olma vaktidir. Ecdatlarımızdan ayrı gittik ve tehditlere yılmadık. Bu bizim alın yazımız.”
Kelâmın sonu ALMSIVI’dır