Skyrim’in Dört Yaratığı – Metfun, Ağaçperisi, Ilgım Anası ve Devler

Genelde Skyrim’e özgü yaratıklar olan Metfun, Ağaçperileri, Ilgım Anaları ve Devleri inceledik. Bu Skyrim yaratıkları, Skyrim harici başka nerelerde bulunur, özellikleri nelerdir ve tarihleri nedir gibi soruları yanıtlıyoruz.

Metfun (Draugr)

Skyrim’in iskeletorları olan Draugr ya da Türkçesiyle Metfunlar, genelde mezarlıklarda ve höyüklerde bulunur. Sadece Nord kültürüne özgü olan bu yaratıklar Nordların geçmiş kültürlerinin yansımasıdır. İlk Nordlar Atmora’dan Skyrim’e göç ettiklerinde beraberlerinde eski inançlarını da getirmişlerdi. Ejder Tarikatı diye bildiğimiz bu inanç sisteminde tarikatın önde gelen liderleri olan Ejder Rahipleri öldüğü zaman, hayattayken onun yardımcılığını yapan uşakları da efendilerinin höyüğüne gömülürdü. Güzelce mumyalanan bu yardımcıları rahipleriyle beraber gömmelerindeki amaç, halk arasında önemli bir otoriteye sahip olan rahibin mezarını temiz ve düzenli tutmaktı. Kendilerine yapılan büyülerle de ara sıra mezarlarından kalkıp höyüğü düzeltiyor ve ebedi uykularına tekrar yatıyorlardı. Rahibin vefat ettiği ilk senelerde metfunların görünüşü, kefene sarılmış bir insandan farksızdır. Yani etleri çürümemiş veya iskelet haline dönüşmemişlerdir. Ama Elder Scrolls oyunlarında arada binlerce yıl geçtiği için her ne kadar iyice mumyalanmış olsalar bile artık deforme olurlar ve ürkütücü görünürler. Kışhisar Koleji’nden Bernadette Bantien’in araştırmaları metfunlara dair ilginç bilgiler ortaya koyar. Bantien, bir kaç ay boyunca bir höyükte metfunların arasında yaşamış ve onların davranışını not almıştır. İlginç bir şekilde metfunlar Bantien’in tehdit unsuru olmadığına karar verdiklerinde ona saldırmayı kesmiş ve görmezden gelmeye başlamışlardır. Yazarın aktardığı notlara göre haftanın her günü belli bir grup metfun uyanıp, ejder rahibinin kabrini temizleyip ibadet etmiştir. Aynı zamanda yaşam güçlerinin bir miktarını rahibe devrettikten sonra güçlerini tekrar toplamak için istirahatlerine dönmüşlerdir. Anlaşılıyor ki aradan geçen binlerce yılda bile bu metfunlar inançlarının gereklerini yerine getiriyor. Rahibin mezarına giren yabancılara karşı burayı savunmak için de agresifleşiyorlar. Sanılanın aksine bunlar lanetli yaratıklar değil, sadece inançlarına göre gömülen canlılardır.

Öte yandan Kral Tek Göz Olaf’ın mezarı ziyaret edildiğinde Olaf’ın metfun olarak uyandığı görülecektir. Ama Olaf ayrıca Sovngarde’da da görülmektedir. Bu da bize metfunların içinde aslında ruh olmadığını gösteriyor.

Ağaçperisi (Spriggan)

Sadece Skyrim’de değil Tamriel’ın başka bölgelerinde de görülen Spriggan yani Ağaçperileri ise doğa ve hayvanlarla iç içe yaşayan bitkimsi yaratıktır. Yapıları gereği ormanlık alanlarda görülürler. Kendilerini tehlikede hissettiklerinde ayı, kurt, geyik gibi hayvanları kontrol edip hedeflerini etkisiz hale getirmeye çalışırlar. Elinhirli Phrastus’un araştırmalarına göre bu yaratıklara dair yazılı kayıtlar Birinci Çağlar’da Nedeler tarafından yapılmıştır. Bosmerların baş tanrısı Y’ffre’ ve Atakemiklerin kadim efsanelerinde sprigganlardan ağaçkızlar olarak belirtilmiştir. Nede dilinde dal anlamına gelen sprig kelimesinden bu ismin türetildiği düşünülüyor.

Yaşadıkları yerin bitki örtüsü ve iklimine göre görünüşlerinde değişiklik arz edebiliyor. Ormanlık yerlerde yaşayan sprigganların görünüşü daha yeşilken, Kızıl Dağ’ın patlamasıyla kül altında kalan Solstheim adasındaki sprigganlar ise yanık haldedir. Bu yaratıktan elde edilen burgukök’ün simyasal özelliklerinde efsun yenileme ve efsuna karşı zayıflık olması da, sprigganların yüksek büyü gücü taşıdığına dair önemli bir kanıttır.

Ilgım Anası (Wispmother)

Wispmother ya da Türkçesiyle Ilgım Anası, hayaletimsi formda, sisle çevrili ve parçalanmış giysilerle kurbanlarına görünürler. Bütün ılgım anaları kadındır, buz büyülerini tercih ederler. Bu yaratıkların kökeni tam bilinemiyor. Tamriel’ın genelde Skyrim ve Ulu Kaya bölgelerinde görülseler de Vadiorman’da da görmek mümkündür. Ama daha çok soğuk iklime sahip yerlerde bulunurlar. Ölüçağıranlık ve Ayleid kültürüne dair yaptığı çalışmalarla bilinen Sadren Sarethi’ye göre ılgım anaları unutulmuş Birinci Çağ’ın erken dönemlerinde geliştirilen bir tür ölüçağıranlık büyüsü neticesinde meydana geldiğini ve bu yaratıkların ölü halde olduğunu öne sürer. Hayalet gibi gözükse de aslında ebedi hayatını hortlak formunda geçirecek, güçlü kadın büyücülerden meydana gelen bir tarikat olduğu teorisini ortaya atmıştır.

Bir diğer alternatif teoride ise Büyücüler Loncası’nın dağılmasından sonra kurulan Synod örgütü mensubu Lydette Viliane, ılgım analarının hortlak olmadığını aksine Nirn’in bizzat kendisinin oluşturduğu elementlerin vücut bulmuş hali olduğunu savunur. Ona göre tıpkı Ağaçperileri ve Buz Hayaletleri gibi, Ilgım Anaları da doğanın kendisinden meydana gelen, kar ve sisin elementsel gücünü kullanarak ortaya çıkan yaratıklardır.

Skyrim’de halk arasındaki söylentilerde Ilgım Analarının Kar Elfleri olduğu anlatılır. Bunların kadın ve elf görünümünde olması, buz büyülerini kullanması ve gelen geçen herkese saldırması bir zamanlar Nordların katlettiği Kar Elflerinin geriye kalan kalıntıları olduklarına inanmalarını sağlamıştır.

Devler (Giants)

Sadece Skyrim değil, Balyozyurt, Ulu Kaya, Vadiorman ve Cyrodiil’in bazı bölümlerinde de görülen devlerin geçmişi genelde Nord halkıyla ilişkilendirilir. Sivri kulaklı olmaları dolayısıyla ilk başta elfleri andırsalar da halk hikayeleri farklı bir tarih anlatır. Efsaneye göre Atmora’da yaşayan iri Nord halkı, kendi içinde ikiye ayrılır. Bir grup Skyrim’e göç eder ve zamanla boyu kısalır. Atmora’da kalanların ise boyu uzar ve devleşir. Günümüzde hala bazı Nord çiftçilerin devlere koyun, inek gibi besi hayvanları vermesinin sebebi hem gelenekleri yaşatmak hem de çiftliklerinden uzak durmalarını sağlamaktır.

Diğer yaratıkların aksine devler kısmen zeki sayılırlar. Mamut besleyip vücutlarına dövmeler yaparlar, kendilerine sataşılmadığı sürece genelde barışçıldırlar. Yine de zaman zaman insan yerleşkelerine saldırdıkları da görülmüştür. Elf Çağı’nda Ysgramor ve beraberindekiler Atmora’dan Skyrim’e göç ettiğinde, burada yaşayan devlerle aralarında husumet olmuştur. Nordlar ve devler arasındaki savaşta Ysgramor, devlerin şefi Sinmur’u teke tek dövüşte kesmiştir.